نکات مهم و کلیدی درباره طوطی ها و آموزش مراقبت و نگهداری از طوطی

طوطی‌ها، پرندگان بسیار باهوشی هستند و می‌توانند حیوانات خانگی خوبی داشته باشید و به نگهداری طوطی بپردازید، اما برخی چیزها در مورد آن‌ها و الزامات مراقبت از آن‌ها قبل از تصمیم‌گیری برای انتخاب آن‌ها وجود دارد. اول، طوطی‌ها برخلاف سگ و گربه طبیعی وحشی دارند و اهلی نیستند؛ بنابراین بسیاری از رفتارها و غرایز هم نوعان وحشی خود را در حیات‌وحش حفظ می‌کنند. نکته بعد، طوطی‌ها از یک نژاد یکسان نیستند و به همین خاطر باید قبل از خرید طوطی موردنظر، از ویژگی‌های مخصوص نژاد طوطی خود اطلاع داشته باشید. در آخر، طوطی‌ها بیشتر از بقیه حیوانات خانگی عمر می‌کنند: طوطی‌های کوچک و طوطی‌های کاکلی می‌توانند بین ۲۰ تا ۳۰ سال زندگی کنند اما گونه‌های بزرگ‌تر مثل طوطی دم بلند مکو، طوطی آمازون و کاکادو ۶۰ تا ۸۰ سال عمر می‌کنند.

در این مطلب از پین‌ورک به بررسی و معرفی روش‌های مناسب برای نگهداری طوطی می‌پردازیم و امیدواریم مطالعه این مطلب برای شما جالب باشد.

آماده کردن خانه برای نگهداری طوطی

فراهم کردن قفس مناسب

قفس مربع یا مستطیل شکل برای طوطی بهتر است زیرا آن‌ها در قفس‌های گرد که گوشه و زاویه ندارند احساس ناامنی می‌کنند. مطمئن شوید که قفس شما به اندازه کافی بزرگ است که طوطی شما بتواند به‌راحتی از آن بالا برود و به راحتی در آن حرکت کند. قفس باید فضای کافی برای شاخه‌ای برای نشستن (نشیمنگاه پرنده)، اسباب‌بازی، کاسه‌های غذا و آب و جای استراحت داشته باشد. اندازه قفس طوطی خود را بر اساس اندازه طوطی خود انتخاب کنید:
حداقل فضای تقریبی با پهنا، عرض و ارتفاع ۲۴ برای طوطی‌های کوچک
حداقل فضای تقریبی با مقیاس ۵ در ۶ فوت و ۳ در ۱٫۲ برای طوطی‌های بزرگ‌تر
فاصله میله‌ها ۱٫۲ برای طوطی‌های کوچک و ۴ برای طوطی‌های بزرگ‌تر

قفس را در جایی بگذارید که طوطی با بقیه ارتباط داشته باشد.

طوطی‌ها، موجودات اجتماعی هستند. در حیات وحش، آن‌ها با یک دسته از پرندگان زندگی می‌کنند و با همنوعان خود این ارتباط را حفظ می‌کنند. اگر آن‌ها تنها نگه دارید، ممکن است باعث ایجاد احساس اضطراب جدایی شوید. طوطی‌ها بودن در اتاقی که جمعی از انسان‌ها دور آن‌ها هستند را دوست دارند.
اگر حیوان خانگی دیگری دارید، قفس طوطی را باید در اتاقی نگه دارید که وقتی خانه نیستید، محکم بسته شود. حواستان به حیوانات خانگی دیگر در کنار قفسه پرنده باشد و اگر باعث استرس به پرنده شود، آن‌ را از اتاقی که طوطی هست، بیرون نگه دارید.

برای نگهداری طوطی دمای هوا را ثابت و متعادل نگه دارید.

پرندگان می‌توانند طیف وسیعی از دما را تحمل کنند اما دمای ایده آل برای طوطی شما بین ۶۵ تا ۸۵ درجه فارنهایت است. از گذاشتن طوطی خود در یک اتاق سرد و یا اتاقی که در طول شب خیلی گرم است خودداری کنید. دمای زیر ۴۰ درجه فارنهایت برای پرندگان به ویژه پرنده‌های لاغر خطرناک است. پرنده‌های چاق در دمای بالای ۸۵ درجه، استرس دما می‌گیرند. اگر شما باید طوطی خود را در دماهای بالاتر نگه دارید، مطمئن شوید که گردش هوا در محیط بسیار زیاد و برای نگهداری طوطی مناسب است.

طوطی جدیدتان را برای اولین بار وارد قفس کنید.

اول، برای احتیاط از بابت خوب پیش نرفتن شرایط درها و پنجره‌های اتاق را ببندید. پس باید مشخص کنید که طوطی جدید چقدر رفتار دوستانه و تهاجمی دارد. زنجیر طوطی را به آرامی باز کنید و آرام دست خود را به سمت پرنده ببرید. اگر خیلی زیاد واکنش نشان نداد، می‌توانید به حرکت دادن دست خود به سمت آن ادامه دهید؛ اما اگر منقارش را باز کرده و به شدت به طرف دستتان حرکت می‌کند، باید از روش دوم در اینجا استفاده کنید.
در برابر طوطی که پرخاشگر نیست، به حرکت دادن دست خود به سمت طوطی ادامه دهید و انگشتان خود (بازو را در صورتی که طوطی بزرگ است) عمود و بالاتر از پایش ببرید. اگر قبلاً آموزش‌دیده باشد که بلند شود و راه برود، می‌توانید بگویید “بیا بالا” و او روی انگشت یا بازوی شما می‌پرد. آرام آن را از جعبه‌ای که در آن است بیرون بیاورید و به سمت قفس ببرید. طوطی را طوری در دست بگیرید که نشیمنگاه قفس موازی دست شما، کمی بالاتر از پای طوطی باشد. طوطی باید روی آن بپرد و شما می‌توانید در را ببندید و به آن اجازه دهید تا مدتی با خانه جدید خود سازگار شود.
در برابر طوطی پرخاشگر یا طوطی که نمی‌داند چطور بپرد، باید تا زمانی که او را در قفس می‌گذارید، در دست خود نگه دارید. این کار تأثیری بر روابط شما ندارد، طوطی عادت می‌کند. مطمئن باشید این کار را سریع انجام دهید و نگذارید طوطی فرار کند. اگر دور اتاق پرواز کند، ترسش بیشتر می‌شود و گرفتن او سخت‌تر است. در حالت ایده آل، شما فقط باید از دست عریان خود استفاده کنید اما اگر می‌ترسید، می‌توانید از دستکش‌های چرمی نازک استفاده کنید و یا از یک حوله استفاده کنید. سعی کنید درست گردن او، زیر سرش را بگیرید (این فقط از بابت گاز گرفتن ایمن‌تر نیست، بلکه نسبت به حالت گرفتن شکم، جریان هوا را کمتر می‌کند.)
همان‌طور که او را نگه داشتید، سریع به سمت قفس ببرید و نگذارید فرار کند.
صرف‌نظر از روشی که برای داخل قفس کردن او استفاده کردید، مدتی به او فرصت بدهید. این احتمال وجود دارد که او برای چند روز کم‌تر بخورد و بنوشد، اما مطمئن شوید که به غذای معمول و آب دسترسی دارد. قبل از برقراری ارتباط بیش از حد، به او اجازه دهید آرام بگیرد و خود را با خانه جدیدش وفق دهد، این‌گونه نگهداری طوطی برای شما آسان‌تر خواهد بود.

غذا دادن به طوطی

برای نگهداری طوطی، رژیم غذایی متنوعی برای طوطی خود آماده کنید.

طوطی‌ها به یک رژیم غذایی متنوع با گستره وسیعی از ارزش غذایی نیاز دارند. در شرایط ایده آل نباید به آن‌ها فقط پلت و دانه‌های خوراکی داد، اگرچه دانه رندگان و میکس پلت در پرنده فروشی‌ها به عنوان پایه رژیم غذایی اولیه مناسب است. در اینجا برخی اصول برای تکمیل مخلوط‌های بذر یا پلت وجود دارد:
او را با میوه‌ و سبزیجات تازه تغذیه کنید: همان‌طور که آن‌ها را برای یک انسان آماده می‌کنید، میوه و سبزی‌های طوطی را هم خوب بشورید. بسیاری از طوطی‌ها انگور، موز، سیب، هویج، توت، سبزیجات، انواع پخته مثل کدو، نخود سبز، لوبیا سبز و… را دوست دارند. دقت کنید در مصرف زیاد میوه به خاطر قند درون آن‌ها زیاده‌روی نکنید.
بعضی از انواع طوطی‌ها، مانند طوطی‌های دم بلند آمریکای جنوبی، عاشق باز کردن پوسته بادام‌زمینی هستند تا مغز را بیرون بیاورند. سعی کنید به طوطی خود پسته، گردو و ماکادمیا بدهید.
طوطی را با الکل، شکلات، شیرینی قندی یا شور، غذاهای چرب، لوبیا خام یا خشک، ریواس، کلم، مارچوبه، بادمجان و یا عسل تغذیه نکنید.
هرگز یک طوطی آووکادو یا پیاز ندهید. هر دو برای طوطی‌ها سمی هستند. آووکادو می‌تواند باعث توقف ناگهانی قلب و مرگ در طوطی شود.

مقدار غذای مناسب به طوطی بدهید.

پرندگان کوچک و متوسط باید ظرف‌های غذا و آب داشته باشند که حداقل ۲۰ اونس است. پرندگان بزرگ باید کانتینرهای آب و غذا داشته باشند که حداقل ۳۰ اونس است. نوزادان از شیر گرفته و پرندگان کوچک به دلیل متابولیسم بالاتر و سطح فعالیت به مقدار زیادی غذا نیاز دارند به این موارد برای نگهداری طوطی حتما توجه کنید.

ظرف آب بزرگی داشته باشید تا پرنده در آن شنا کند.

پرندگان از همان آبی که در آن حمام می‌کنند، آب خواهند خورد و این خوب است. دقت کنید که مکمل‌های ویتامین را در آب نریزید حتی اگر دستور راهنما این‌طور گفته باشد. دلیل این موضوع این است که پرندگان زیاد این آب را نمی‌خورند، پس شما نمی‌دانید چقدر مکمل دریافت می‌کنند و می‌تواند باعث شود که باکتری‌ها به سرعت در آب شکل بگیرند.

از پختن مواد غذایی با قابلمه و وسایل نچسب (تفلون) خودداری کنید.

اگر طوطی خود را نزدیک آشپزخانه نگه می‌دارید، رعایت این نکته مهم است. مواد شیمیایی مورد استفاده در وسایل آشپزی نچسب می‌تواند برای طوطی‌ها بسیار کشنده باشد.
دود سیگار همان‌طور که برای انسان‌ها مخرب است، برای طوطی هم خطرناک است. از سیگار کشیدن در منزل خودداری کنید.

طوطی‌تان را سالم نگه دارید!

هر دو روز به کف قفس توجه کنید.

هر نوع پوشش کف قفس را بردارید و تعویض کنید. هر گونه صدف، دانه، سنگ‌ریزه و اسباب‌بازی‌هایی که خراب شدند را بردارید. بهتر است هر روز تمیز کنید.(هر کثیفی که تمیز کردنش زمان زیادی نمی‌خواهد و روی نشیمنگاه افتاده را تمیز کنید).

ظرف آب و غذا را هر روز تعویض و تمیز کنید.

هر روز ظرف آب و غذا را تعویض کنید، تمیز کنید و با آب و غذای تازه جایگزین کنید.
غذاهایی که سریع فاسد می‌شوند مثل لوبیا پخته را بلافاصله بعد از غذا خوردن خارج کنید. طوطی‌ها مستعد عفونت باکتری هستند، بنابراین تمیز نگه داشتن قفس، یک ضرورت است.
دقت کنید که از یک داروی ضدعفونی‌کننده برای تمیز کردن قفس به طور هفتگی استفاده کنید. می‌توانید در فروشگاه حیوانات در نزدیکی خانه پیدا کنید. عفونت‌زداهای معمولی مورد استفاده انسان‌ها می‌تواند بیش از حد قوی باشد و به پرنده شما آسیب برساند.

برای نگهداری طوطی طبق برنامه منظم به دامپزشک مراجعه کنید.

بعضی از طوطی‌ها برای همیشه سالم می‌مانند با این حال اغلب زمانی که طوطی شما با مشکلی در سلامتی‌اش مواجه می‌شود، ممکن است با برخی مشاوره‌های پزشکی پیشگیرانه حل بشود. دقت کنید که دامپزشک شما کسی باشد که به طور خاص به درمان پرندگان می‌پردازد. در غیر این صورت شما پولتان را هدر می‌دهید. برای چکاپ سالانه سلامتی برنامه‌ریزی کنید.

به مشکلات سلامتی توجه کنید.

یک طوطی سالم نسبت به محیط اطراف خود هوشیار است، اغلب اوقات در حالت راست می‌ماند و فعال است. اگر طوطی بیمار به نظر برسد، به دامپزشک مراجعه کنید. برخی از علائم طوطی بیمار شامل:
منقار بد شکل، کج یا زخمی
مشکل تنفسیلکه‌های دور چشم‌ها یا بینی
تغییر در ظاهر یا بافت مدفوع
کاهش وزن یا کاهش اشتها
چشم یا پلک متورم
مشکلات مربوط به پر مثل جویدن پر، کندن یا ریزش پر
سر خمیده، بی‌حالی، ساکت بودن

تربیت و اجتماعی کردن طوطی

یاد بگیرید که به طرز مناسبی به قفس نزدیک شوید.

در ابتدا به آرامی و بدون ایجاد صدا به قفس نزدیک شوید. هم‌چنین در ابتدا اگر طوطی شما ترسیده است نباید ارتباط چشمی داشته باشید تا احساس نزدیک شدن شکارچی را نداشته باشد. اگر متوجه شدید طوطی می‌خواهد شما را گاز بگیرد، حمله کند یا دیگر علائم احساس ناراحتی نسبت به حضور شما را بروز دهد، باید سعی کنید او را با خود آشنا کنید تا بتوانید به راحتی به نگهداری طوطی بپردازید.
دوباره از اتاق بیرون بروید و از دید خارج شوید. به عقب قدم بزنید و در لحظه بروز واکنش ناخوشایند، توقف کنید و در جایی که هستید بمانید. به آن نزدیک نشوید و منتظر بمانید تا آرام شود. سپس شروع به قدم زدن کنید. اگر دوباره سرش را بلند کند، بایستید و آرام بماند تا آرام شود. شما ممکن است این کار را به طور مرتب انجام دهید تا زمانی که بتوانید به قفس نزدیک شوید.

مشخصه و ویژگی‌های طوطی خود را بشناسید.

آموزش طوطی یک ضرورت است تا نیاز اجتماعی بودنی را که او می‌خواهد در اختیارش بگذارد. برای تعیین اینکه غذاهای مورد علاقه او چه هستند، سعی کنید انواع آجیل، میوه‌های تازه و خشک‌شده و دانه‌ها را به او بدهید. یک طوطی تازه ممکن است به برخی از این غذاها عادت کند، بنابراین چند روز به او فرصت می‌دهد تا مشخص شود کدام‌یک از این غذاها مورد علاقه است. زمانی که متوجه شدید، ماده غذایی را در رژیم روزانه نگذارید و تنها در زمان آموزش استفاده کنید.

از آموزش موردنظر برای یاد دادن خروج و برگشت به قفس برای نگهداری طوطی استفاده کنید.

اولین مرحله آموزش هدف این است که طوطی غذا را از دست شما بخورد. این ممکن است بین چند ثانیه تا چند هفته طول بکشد. به سادگی به کنار قفس بروید و چیزی در دست داشته باشید. منتظر طوطی باشید تا بیاید و بخورد.
وقتی طوطی احساس راحتی نسبت به غذا خوردن از دست شما پیدا کرد، از هشدار استفاده کنید. قبل از این‌که غذا را در دست به او بدهید، هشدار را به صدا دربیاورید. هر بار این کار را انجام دهید تا طوطی به شنیدن صدای هشدار قبل از غذا عادت کند.
از یک چوب برای هدایت طوطی به فضای خاص قفس استفاده کنید. با آشنا کردن چوب شروع کنید، اجازه بدهید طوطی به آن نزدیک شود و بعد از هشدار، غذا را به او بدهید. طوطی را طوری تربیت کنید که هر بار با صدای هشدار و غذا، به سمت چوب بیاید. اگر طوطی به چوب بی‌علاقه باشد، ممکن است عصبی شود و شما باید صبر کنید تا گرسنه شود و بعد تمرین را از سر بگیرید.
از چوب استفاده کنید تا به طوطی خود یاد دهید روی دست شما یا محل نشستن بپرد. در نهایت شما باید بتوانید طوطی خود را از قفس بیرون بیاورید تا به آموزش و یا تمیز کردن قفس ادامه دهید.
تمام دوره‌های آموزشی خود را برای نگهداری طوطی کوتاه کنید (حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه هر بار) و فقط یک‌بار یا دو بار در روز تمرین کنید.

طوطی را طوری تربیت کنید که به شما اجازه بدهد او را نوازش کنید.

بسیاری از طوطی‌ها از نوازش و لمس شدن لذت می‌برد. اولین نقطه شروع با منقار است. زمانی که طوطی بدون تلاش به گاز کردن به دست شما نزدیک منقارش عادت کرد، متوجه می‌شوید که او با لمس کردن شما احساس راحتی می‌کند. دستتان را به آرامی نزدیک منقارش ببرید. اگر به نظر می‌رسد می‌خواهد گاز بگیرد، فوراً صبر کنید. دستتان را نگه دارید تا آرام شود. وقتی دستتان را نزدیک او بردید و گاز نگرفت به او غذا بدهید.
همان مراحل را با لمس کردن بدن انجام دهید. دستتان را به آرامی به سمت بدنش حرکت دهید. اگر عصبانی به نظر می‌رسد، صبر کنید. کاری کنید که اجازه دهد او را نوازش کنید به او اجازه داده شود او را تربیت و اهلی کنید. زمانی که شما قادر به نوازش او بودید، به او غذا بدهید.

با طوطی‌تان حرف بزنید.

بعضی از طوطی‌ها بهتر از بقیه صحبت می‌کنند اما همه آن‌ها توانایی جسمی برای تقلید گفتار انسان دارند. بدون توجه به اینکه طوطی شما یاد می‌گیرد که حرف‌های شما را تکرار کند، صحبت کردن با او بخش مهمی از سلامت عاطفی او است. حتماً با او حرف بزنید و برای نگهداری طوطی به این مسئله توجه کنید.
اسم بعضی چیزها را به او بگویید: وقتی بعضی غذاها را به او می‌دهید، می‌توانید اسم آن را بگویید: سیب، موز
کلمات خاصی را با حرکات خود بیان کنید. وقتی وارد اتاق می‌شوید، بگویید: “سلام، الکس” (هر چه اسم او باشد) یا صبح‌به‌خیر! وقتی یک اتاق را ترک می‌کنید، بگویید “خداحافظ! یا “شب‌به‌خیر.
طوطی از این‌که شما مکالمه داشته باشید (حتی اگر با او حرف بزنید و اغلب یک‌طرفه باشد)، آواز بخوانید و گوش کردن به تلویزیون زمانی که مشغول تماشا هستید لذت می‌برد.
بعضی از طوطی‌ها عبارات زیادی را برای تکرار انتخاب می‌کنند. پس مواظب ناسزا گفتن یا فریاد زدن بر سر او باشید. مگر اینکه بخواهید او این کلمات زشت را تکرار کند.

اسباب بازی مناسبی برای طوطی‌تان انتخاب کنید.

اسباب‌بازی‌ها تحریک ذهنی و رهایی از ملالت را فراهم می‌کند. شما باید اسباب‌بازی‌هایی را آماده کنید که تنوع بافت‌، رنگ‌ و صدا دارند. ایده خوبی است که هفتگی اسباب‌بازی‌ها را عوض کنید تا طوطی شما از همان روز اسباب‌بازی در آن روز خسته نشود. در اینجا برخی نکات دیگر برای نگهداری از اسباب‌بازی‌های طوطی وجود دارد:
اسباب‌بازی کوچک، سبک‌وزن و آینه برای پرندگان کوچک انتخاب کنید
پرندگان بزرگ‌تر دوست دارند با منقارهای، زبان‌ها و پاها با تکه‌های بزرگ اسباب‌بازی‌ها بازی کنند
پرندگان عاشق جویدن هستند. این بخشی از رفتار طبیعی آن‌ها است که چیزها را از هم جدا می‌کند. مطمئن شوید که به طور مرتب اسباب‌بازی‌ها را برای آسیب چک کنید و اگر آن‌ها ترک‌خورده باشند یا به قطعات کوچکی که می‌توانند طوطی شما را زخمی کنند، آن‌ها را دور بیندازید.

برای نگهداری طوطی، زبان بدن او را یاد بگیرید.

به‌طورکلی، یک طوطی با یک حالت ایستاده و پرهای صاف، محتاطانه و یا وحشت زده شده است. پرهای باز و برهم نشانه شادی است. پرنده‌ای که روی یک پا ایستاده و پرهای برجسته دارد، احتمالاً حال خوبی ندارد. وقتی تمام پرها تا جایی که ممکن است باز شده است یعنی طوطی اظهار عشق می‌کند یا آماده جنگ است. تکان دادن یک بال و بعد بال بعدی یا تکان آرام پرهای دم یعنی طوطی شاد و سالم است. برخی از پرندگان خوشحال زبان خود را تکان می‌دهند و یا وقتی‌که چیزی را می‌بینند که دوست دارند نوک خود را بالا و پایین حرکت می‌دهند.

مقالات مرتبط :

• آموزش نگهداری از جوجه‌تیغی
• آموزش نگهداری از خرگوش
• آموزش نگهداری از همستر
• آموزش نگهداری از لاک‌پشت
• آموزش نگهداری از گربه
• آموزش نگهداری سگ

در آخر پیشنهاد پین‌ورک به شما این است که قبل از انتخاب طوطی به عنوان یک حیوان خانگی حتما راجع به نحوه نگهداری طوطی تحقیق کنید تا از انتخاب خود پشیمان نشوید. داشتن یک طوطی می‌تواند فضای منزلتان را بسیار هیجان‌انگیز و سر زنده کند.