جنس فرش مصنوعی و توضیحاتی مختصر اما مفید در مورد انواع آن ‌ها

الیاف مصنوعی (ساخته شده توسط انسان) بزرگ‌ترین بخش دیوار به دیوار بازار فرش را تشکیل می‌دهد. دلایل مختلفی وجود دارد که الیاف مصنوعی و جنس فرش مصنوعی بر بسیاری از الیاف‌های طبیعی (مانند پشم) ترجیح داده می‌شوند، این دلایل عبارتند از: هزینه، قدرت و دوام و مقاومت در برابر لکه. در این مطلب از پین‌ورک به بررسی جنس فرش مصنوعی می‌پردازیم و امیدواریم مطالعه این مطلب برای شما جالب باشد.

انواع جنس فرش مصنوعی

در مورد الیاف مصنوعی بهتر است بدانید که، چهار نوع الیاف اصلی وجود دارد که برای فرش استفاده می‌شوند. هر الیاف دارای ویژگی‌های خاصی است که ممکن است باعث جذابیت بیشتری نسبت به سایر انواع الیاف شود یا برای مصارفی خاص مناسب‌تر باشد.

به خاطر داشته باشید که الیاف‌های مختلفی در فرش‌هایی با انواع کیفیت‌های مختلف وجود دارند. کیفیت فرش در کنار الیاف آن به فاکتورهای دیگری نیز بستگی دارد، بنابراین شما نمی‌توانید فرشی را فقط بر اساس نوع الیاف آن قضاوت کنید.

در اینجا نگاهی به چهار الیاف اصلی جنس فرش مصنوعی می‌اندازیم.

یکی از شناخته‌شده‌ترین انواع الیاف مصنوعی نایلون است. سال‌هاست که نایلون به عنوان نهایی‌ترین الیاف فرش شناخته شده است. به طور کلی نایلون یک الیاف قوی با مقاومت بالا است (توانایی بازگشتن به فرم قبلی پس از مسطح یا جمع شدن). این به معنی یک فرش بسیار با دوام است.

نایلون معایبی نیز دارد: گران‌تر از سایر الیاف‌های جنس فرش مصنوعی است و مقاومت کمتری در برابر لکه دارد (هرچند که همیشه با روشی خاص در برابر لکه محافظت می‌شود).

پلی استر (پلی اتیلن ترفتالات یا همان PET) یک الیاف همه‌کاره است که مدت هاست در فرش سازی استفاده می‌شود. در طول زمان، پلی استر به عنوان یک الیاف فرش با کیفیت پایین‌تر از نایلون مورد توجه قرار گرفته است، زیرا پلی استر به اندازه نایلون قوی نیست و مقاومت زیادی ندارد. با این وجود پیشرفت‌های زیادی در تکنولوژی تولید پلی‌استر وجود داشته است و در نتیجه، پلی‌استر امروزه با دوام‌تر از گذشته است.

مزیت بزرگ پلی استر مقاومت درونی آن در برابر لکه است. امتیاز دیگر این است که فرش‌های پلی استر امروزه اغلب از مواد بازیافتی ساخته می‌شوند و باعث می‌شوند نسبت به همتایان نایلونی خود، فرش‌هایی سازگار با محیط زیست باشند.

Triexta جدیدترین الیاف فرش است و در حال حاضر در صنعت فرش سر و صدای زیادی ایجاد کرده است. در سال ۲۰۰۹، کمیسیون تجارت فدرال ایالات‌متحده رسماً triexta را به عنوان یک نام عمومی برای پلی تری متیلن ترفتالات (PTT) به رسمیت شناخت و آن را به طبقه‌بندی جدیدی از الیاف و جنس فرش مصنوعی تبدیل کرد.

اگرچه در واقع triexta از همان “ریشه” پلی استر ناشی می‌شود، اما در حقیقت چندین تفاوت اساسی بین این دو الیاف وجود دارد. بزرگ‌ترین تفاوت این است که triexta نسبت به پلی استر استاندارد مقاوم‌تر است. Triexta همچنین بسیار نرم‌تر از پلی استر است (گرچه بسیاری فرش پلی استر “نرم” جدید وجود دارد). بسیاری از فرش‌های triexta با استفاده از علم و دانش بیوتکنولوژی ساخته می‌شوند که از گلوکز ذرت در فرآیند تولید استفاده می‌کنند. این فرش‌ها سازگار با محیط زیست هستند و در نتیجه گازهای کمتری تولید می‌کنند.

اولفین (پلی پروپیلن) معمولاً در سبک‌های حلقه‌ای و تکرار شونده در سطح گسترده (مانند بربر – فرش‌هایی که دارای رنگ روشن با نقاط تاریک در آن هستند) و فرش‌های محلی یافت می‌شود زیرا ظاهر آن شبیه به پشم است. اولفین نسبت به سایر الیاف فرش مصنوعی دوام کمتری دارد و به همین دلیل معمولاً به محصولاتی با کیفیت سطح ورودی و سبک‌های حلقه‌ای محدود شده است، جایی که انعطاف‌پذیری آن‌قدر هم مهم نیست.

انتخاب یک الیاف فرش مصنوعی

هر کدام از فیبرها را انتخاب کنید، مطمئن باشید که می‌توانید با مزایا و معایب آن کنار بیایید. هیچ الیافی مطلقاً کامل نیست، اما با انتخاب مناسب، الیافی وجود دارد که باید بتواند نیازهای شما را برآورده کند.

مقالات مرتبط :

• آشنایی با انواع جنس فرش
• اصول و نکات شستشوی فرش و موکت
• پاک کردن لکه رژلب از فرش و موکت
• از بین بردن لکه نوشابه از فرش
• از بین بردن لکه جوهر از فرش

در آخر پیشنهاد پین‌ورک به شما این است که قبل از آنکه فرشی را برای منزل یا محل کارتان انتخاب کنبد حتما به جنس فرش مصنوعی دقت نمایید.