پسوریازیس چیست؟ علائم، تشخیص و درمان آن چگونه است؟

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که باعث رشد سریع سلول‌های پوستی می‌شود. این سلول‌ها باعث ایجاد پوسته‌پوسته شدن در سطح پوست می‌شوند.
التهاب و قرمزی در این بیماری بسیار رایج است. پسوریازیس معمولاً به رنگ سفید و نقره‌ای است و در لکه‌های ضخیم و قرمز ایجاد می‌شود. بعضی‌اوقات، این قسمت‌ها شکسته و خونریزی می‌کنند. در این مطلب از مجله پین‌ورک به موضوع بیماری پسوریازیس و راه‌های درمان آن می‌پردازیم.

پسوریازیس

پسوریازیس نتیجه فرایند تولید سریع پوست است. به‌طورمعمول سلول‌های پوستی در اعماق پوست رشد می‌کنند و به‌آرامی به سطح می‌رسند. سرانجام، آن‌ها از بین می‌روند. چرخه زندگی معمولی یک سلول پوستی، یک ماه است.

در مبتلایان به پسوریازیس، این روند تولید سلول ممکن است تنها در طی چند روز اتفاق بیفتد. به همین دلیل سلول‌های پوستی نمی‌توانند که از بین بروند. این تولید بیش‌ازحد سریع منجر به ایجاد سلول‌های پوستی می‌شود. این رشد سریع سلول‌ها معمولاً روی مفاصل، مانند آرنج و زانو شکل می‌گیرد. آن‌ها ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شوند، ازجمله:

• دست‌ها
• پا
• گردن
• پوست سر
• صورت

انواع کمتری از این بیماری روی ناخن‌ها، دهان و ناحیه اطراف دستگاه تناسلی تأثیر می‌گذارد. طبق یک مطالعه، حدود ۷٫۴ میلیون آمریکایی مبتلابه پسوریازیس هستند. این بیماری معمولاً با شرایط دیگری نیز همراه است، ازجمله

• دیابت نوع ۲
• بیماری التهابی روده
• بیماری قلبی
• آرتریت پسوریاتیک
• اضطراب
• افسردگی

انواع مختلف پسوریازیس چیست؟

پنج نوع از این بیماری وجود دارد:

پسوریازیس پلاک

پسوریازیس پلاک شایع‌ترین نوع پسوریازیس است. آکادمی پوست آمریکا (AAD) تخمین می‌زند که حدود ۸۰ درصد از مبتلایان به این بیماری دارای پسوریازیس پلاک هستند. این بیماری باعث ایجاد لکه‌های قرمز و ملتهب می‌شود که قسمت‌هایی از پوست را پوشانده است. این تکه‌ها اغلب با قسمت‌های سفید یا نقره‌ای یا پلاک پوشیده شده‌اند. این پلاک‌ها معمولاً در آرنج، زانو و پوست سر مشاهده می‌شود.

گوته پسوریازیس

پسوریازیس گوتات در کودکی شایع است. این نوع پسوریازیس باعث ایجاد لکه‌های کوچک صورتی می‌شود. شایع‌ترین سایت‌های پسوریازیس گوتاته شامل تنه، بازوها و پاها است. این لکه‌ها به‌ندرت ضخیم یا مانند پسوریازیس پلاک بزرگ می‌شوند.

پسوریازیس استخوانی

پسوریازیس استخوانی در بزرگ‌سالان بیشتر دیده می‌شود. باعث ایجاد تاول‌های سفید، پر از چرک است و قسمت‌های وسیعی از پوست قرمز و ملتهب می‌شود. پسوریازیس استخوانی به‌طورمعمول در نواحی کوچک‌تر بدن مانند دست یا پاها موضعی است، اما می‌تواند گسترده باشد.

پسوریازیس معکوس

پسوریازیس معکوس باعث می‌شود که نواحی روشن پوست قرمز، براق و ملتهب می‌شود. قسمت‌های پسوریازیس معکوس در زیر بغل یا سینه‌ها، در کشاله ران یا اطراف پوست صورت در دستگاه تناسلی ایجاد می‌شود.

پسوریازیس اریترودرم

پسوریازیس اریترودرم یک نوع شدید و بسیار نادر از پسوریازیس است. این شکل از بیماری، اغلب بخش‌های بزرگی از بدن را به‌طور هم‌زمان پوشانده است. پوست تقریباً آفتاب‌زده می‌شود. عجیب نیست که فرد مبتلابه این نوع پسوریازیس دچار تب شود یا بسیار بیمار شود. این نوع بیماری می‌تواند بسیار خطرناک و تهدیدکننده باشد، بنابراین افراد باید فوراً به پزشک مراجعه کنند.

علائم این بیماری چیست؟

علائم این بیماری در افراد مختلف، متفاوت است و به نوع پسوریازیس بستگی دارد. قسمت‌هایی از پسوریازیس می‌تواند به‌اندازه چند پوسته روی پوست سر یا آرنج باشد، یا قسمت زیادی از بدن را بپوشاند.

شایع‌ترین علائم پسوریازیس پلاک شامل موارد زیر است:

• قسمت‌های قرمز، ورم‌کرده و ملتهب پوست
• قسمت‌های سفید و نقره‌ای یا پلاک‌هایی روی تکه‌های قرمز
• پوستی خشک که ممکن است ترک‌خورده و خونریزی کند
• درد در اطراف پسوریازیس
• احساس خارش و سوزش در اطراف قسمت‌ها
• ناخن‌های ضخیم و سوراخ‌دار
• مفاصل دردناک و متورم

همه افراد تمام این علائم را تجربه نخواهند کرد. در صورت ابتلا به نوع پسوریازیس، برخی از افراد علائم کاملاً متفاوتی را تجربه می‌کنند.
اکثر مبتلایان به پسوریازیس علائم چرخه خود را طی می‌کنند. این بیماری ممکن است برای چند روز یا چند هفته علائم شدیدی ایجاد کند و سپس علائم ممکن است پاک شود و تقریباً غیرقابل مشاهده باشد. بعد از گذشت چند هفته اگر پسوریازیس بدتر شود، ممکن است وضعیت دوباره پیشرفت کند. بعضی‌اوقات، علائم پسوریازیس کاملاً از بین می‌رود.
هنگامی‌که هیچ علائمی از بیماری ندارید، ممکن است در دوره بهبودی قرار داشته باشید. این بدان معنی نیست که پسوریازیس برنگردد، اما در حال حاضر شما عاری از علامت این بیماری هستید.

آیا این بیماری مسری است؟

پسوریازیس مسری نیست. شما نمی‌توانید وضعیت پوستی را از یک شخص به فرد دیگر منتقل کنید. لمس یک ضایعه پسوریازیس توسط شخص دیگر باعث نمی‌شود که این بیماری انتقال یابد. آموزش این نکته مهم است، زیرا بسیاری از افراد فکر می‌کنند که پسوریازیس مسری است.

چه عواملی باعث بروز آن می‌شوند؟

برای پزشکان مشخص نیست که چه چیزی باعث پسوریازیس می‌شود. بااین‌حال، به لطف چندین دهه تحقیق، آن‌ها یک ایده کلی در مورد دو عامل مهم تأثیر گزار دارند: ژنتیک و سیستم ایمنی بدن.

سیستم ایمنی

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است. شرایط خود ایمنی نتیجه حمله بدن به خود است. در مورد پسوریازیس، گلبول‌های سفید معروف به سلول‌های T به‌اشتباه به سلول‌های پوستی حمله می‌کنند.
در بدن معمولی، گلبول‌های سفید برای حمله و از بین بردن باکتری‌های مهاجم و مبارزه با عفونت‌ها مستقر می‌شوند. این حمله اشتباه باعث می‌شود روند تولید سلول‌های پوستی بیش‌ازحد به حالت اولیه برنگردد. تولید سریع سلول‌های پوستی باعث می‌شود که سلول‌های جدید پوست خیلی سریع رشد کنند. آن‌ها را به سطح پوست، جایی که آن‌ها جمع می‌شوند، انتقال می‌دهند.
این منجر به ایجاد پلاک‌هایی می‌شود که بیشتر با پسوریازیس همراه است. همچنین حمله به سلول‌های پوستی باعث ایجاد قسمت‌های قرمز و ملتهب پوستی می‌شود.

ژنتیک

برخی افراد ژن‌هایی را به ارث می‌برند که احتمال ابتلا به پسوریازیس را بیشتر می‌کند. اگر یک عضو فوری خانواده با این وضعیت پوستی دارید، احتمال ابتلا به پسوریازیس بیشتر است. بااین‌حال، درصد افرادی که پسوریازیس و پیشگیری ژنتیکی دارند، اندک است. طبق اعلام بنیاد ملی پسوریازیس (NPF)، تقریباً ۲ تا ۳ درصد از افراد مبتلابه ژن، این بیماری را ایجاد می‌کنند.

تشخیص پسوریازیس

برای تشخیص پسوریازیس دو آزمایش یا معاینه ممکن است لازم باشد.

معاینه جسمی

اکثر پزشکان قادرند با یک معاینه ساده فیزیکی تشخیص را انجام دهند. علائم پسوریازیس به‌طورمعمول مشهود است و تمایز آن از سایر شرایطی که ممکن است باعث بروز علائم مشابه شود، آسان است.
در طی این امتحان، حتماً تمام زمینه‌های نگرانی را به پزشک خود نشان دهید. علاوه بر این، در صورت وجود این بیماری در هر یک از اعضای خانواده، به پزشک اطلاع دهید.

بیوپسی

اگر علائم مشخص نیست یا پزشک شما می‌خواهد تشخیص مشکوک خود را تأیید کند، ممکن است یک نمونه کوچک از پوست را استفاده کند. این به‌عنوان بیوپسی شناخته می‌شود.
پوست به آزمایشگاه، جایی که تحت میکروسکوپ مورد معاینه قرار می‌گیرد، فرستاده می‌شود. این معاینه می‌تواند نوع پسوریازیس شمارا تشخیص دهد. همچنین می‌تواند امکان وجود سایر اختلالات یا عفونت‌های احتمالی را رد کند.
اکثر بیوپسی ها در روز توسط پزشک معالج پزشک شما انجام می‌شود. پزشک شما به‌احتمال‌زیاد یک داروی بی‌حسی موضعی را تزریق می‌کند تا بیوپسی دردناک نباشد. سپس آن‌ها بیوپسی را برای تجزیه‌وتحلیل به آزمایشگاه می‌فرستند.
هنگامی‌که نتایج به دست می‌آیند، پزشک شما می‌تواند برای گفتگو در مورد یافته‌ها و گزینه‌های درمانی با شما درخواست ملاقات کند.

عوامل احتمالی ایجاد پسوریازیس: استرس، الکل و…

«محرکه‌های» خارجی ممکن است دوره جدیدی از پسوریازیس را شروع کند. این محرک‌ها برای همه یکسان نیست. آن‌ها همچنین ممکن است به‌مرورزمان برای شما تغییر کنند.

شایع‌ترین محرک‌های این بیماری عبارت‌اند از:

فشار

استرس غیرمعمول زیاد ممکن است باعث پیشرفت بیماری شود. اگر یاد بگیرید که استرس خود را کاهش دهید و مدیریت کنید، می‌توانید از سرعت پیشرفت بیماری بکاهید و احتمالاً از آن جلوگیری کنید.

الکل

استفاده از الکل سنگین می‌تواند باعث شعله‌ور شدن پسوریازیس شود. اگر بیش‌ازحد از الکل استفاده کنید، شیوع پسوریازیس برای شما شایع است. کاهش مصرف الکل می‌تواند احتمال ایجاد بیماری را کاهش دهد. اگر نیاز به کمک دارید، پزشک می‌تواند در تهیه برنامه‌ای برای ترک نوشیدنی به شما کمک کند.

صدمه

تصادف، برش یا ضرب و شتم ممکن است باعث پیشرفت بیماری شود. واکسن و آفتاب‌سوختگی نیز می‌تواند شیوع جدیدی ایجاد کند.

داروها

برخی از داروها محرک پسوریازیس محسوب می‌شوند. این داروها عبارت‌اند از:
لیتیوم
داروهای ضد مالاریا
داروی فشارخون بالا

عفونت

پسوریازیس حداقل تا حدودی توسط سیستم ایمنی بدن که به‌اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کند ایجاد می‌شود. اگر بیمار هستید یا با عفونت مقابله می‌کنید، سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت به نیاز به ایمنی بیشتر بدن منتهی می‌شود. این ممکن است یکی دیگر از محرکه‌های پسوریازیس را شروع کند. گلو استرپ محرک شایع است.

گزینه‌های درمانی این بیماری 

پسوریازیس درمان مشخصی ندارد. هدف از این درمان، کاهش التهاب و مقیاس، کند شدن رشد سلول‌های پوستی و از بین بردن پلاک‌ها است. درمان پسوریازیس در سه دسته قرار می‌گیرد:

• درمان‌های موضعی
• کرم‌ها و پمادهایی که به‌طور مستقیم روی پوست زده می‌شود که می‌تواند برای کاهش پسوریازیس خفیف تا متوسط مفید باشد.
• درمان‌های پسوریازیس موضعی شامل موارد زیر است:
• کورتیکواستروئیدهای موضعی
• شبکیه موضعی
• آنترالین
• آنالوگ‌های ویتامین D
• اسید سالیسیلیک
• مرطوب‌کننده
• داروهای سیستمیک

ممکن است افرادی که پسوریازیس متوسط تا شدید دارند و کسانی که به‌خوبی به سایر انواع درمان پاسخ نداده‌اند، ممکن است نیاز به استفاده از داروهای خوراکی یا تزریقی داشته باشند. بسیاری از این داروها عوارض جانبی شدیدی دارند. پزشکان معمولاً آن‌ها را برای مدت‌زمان کوتاه تجویز می‌کنند.

این داروها عبارت‌اند از:

• متوترکسات
• سیکلوسپورین
• زیست‌شناسی
• رتینوئیدها
• نوردرمانی

این درمان پسوریازیس از ماوراءبنفش (UV) یا نور طبیعی استفاده می‌کند. نور خورشید گلبول‌های سفید فعال را که به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کنند و باعث رشد سریع سلول می‌شود، از بین می‌برد. هر دو نور UVA و UVB ممکن است در کاهش علائم پسوریازیس خفیف تا متوسط مفید باشد.
بیشتر افراد مبتلابه پسوریازیس متوسط تا شدید از ترکیبی از درمانها بهره‌مند می‌شوند. در این نوع درمان بیش از دیگر انواع درمان برای کاهش علائم استفاده می‌شود. برخی از افراد ممکن است در تمام زندگی خود از همان نوع درمان استفاده کنند. اگر پوست آن‌ها واکنش خود را به آنچه از آن‌ها استفاده می‌کنند متوقف کنند، ممکن است گاهی درمان تغییر کند.

دارو

اگر پسوریازیس متوسط تا شدید دارید یا اگر واکنش پسوریازیس به سایر درمانها متوقف شود، پزشک ممکن است یک داروی خوراکی یا تزریقی را در نظر بگیرد.
رایج‌ترین داروهای خوراکی و تزریقی که برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود عبارت‌اند از:

زیست‌شناسی

این قسمت از داروها سیستم ایمنی بدن شمارا تغییر داده و از تعامل بین سیستم ایمنی بدن و مسیرهای التهابی جلوگیری می‌کند. این داروها از طریق تزریق داخل وریدی (IV) داخل بدن می‌شوند.

رتینوئیدها

رتینوئیدها تولید سلول‌های پوست را کاهش می‌دهند. پس از قطع مصرف آن‌ها، احتمالاً علائم پسوریازیس برمی‌گردد. عوارض جانبی آن شامل ریزش مو و التهاب لب است.
افرادی که باردار هستند یا ممکن است طی سه سال آینده باردار شوند، نباید به دلیل خطر نقایص احتمالی هنگام تولد، رتینوئید مصرف کنند.

سیکلوسپورین

سیکلوسپورین، مانع از پاسخ سیستم ایمنی بدن می‌شود. این می‌تواند علائم پسوریازیس را کاهش دهد. همچنین این بدان معنی است که سیستم ایمنی ضعیفی دارید و بنابراین ممکن است راحت‌تر بیمار شوید. عوارض جانبی این دارو شامل مشکلات کلیوی و فشارخون بالا است.

متوترکسات

مانند سیکلوسپورین، متوترکسات سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کند. متوترکسات ممکن است در دوره‌ای کم‌مصرف عوارض جانبی کمتری ایجاد کند. این دارو می‌تواند در طولانی‌مدت عوارض جانبی جدی ایجاد کند. عوارض جانبی جدی شامل آسیب کبدی و کاهش تولید گلبول‌های قرمز و سفید است.

توصیه‌های رژیم غذایی برای افراد مبتلا به این بیماری

غذا نمی‌تواند پسوریازیس را درمان کند، اما خوردن غذای بهتر ممکن است علائم شمارا کاهش دهد. این پنج تغییر سبک زندگی ممکن است به سهولت پسوریازیس و کاهش پیشرفت علائم کمک کند:

کاهش وزن

اگر اضافه‌وزن دارید، کاهش وزن ممکن است شدت شرایط بیماری را کاهش دهد. کاهش وزن همچنین ممکن است درمانها را مؤثرتر کند. هنوز معلوم نیست که وزن چگونه با پسوریازیس ارتباط برقرار می‌کند، بنابراین حتی اگر علائم شما بدون تغییر باقی بماند، کاهش وزن هنوز هم برای سلامتی کلی شما مفید است.

یک رژیم غذایی سالم و مفید برای قلب بخورید

مصرف چربی‌های اشباع را کاهش دهید. این‌ها در محصولات حیوانی مانند گوشت و لبنیات یافت می‌شوند. پروتئین‌های لاغری حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ مانند ماهی سالمون، ساردین و میگو را بیشتر کنید. منابع گیاهی امگا ۳ شامل گردو، دانه کتان و سویا است.

از غذاهای محرک خودداری کنید

پسوریازیس باعث التهاب می‌شود. برخی غذاهای خاص باعث التهاب نیز می‌شوند. اجتناب از این غذاها ممکن است علائم را بهبود بخشد. این مواد غذایی عبارت‌اند از:

• گوشت قرمز
• شکر تصفیه‌شده
• غذاهای فراوری‌شده
• محصولات لبنی
• الکل کمتری بنوشید

مصرف الکل می‌تواند خطرات ناشی از شدید شدن بیماری شمارا افزایش دهد. پس الکل را کاملاً قطع یا ترک کنید. اگر در ترک مصرف الکل مشکل‌دارید، پزشک می‌تواند به شما در تهیه یک برنامه درمانی کمک کند.

مصرف ویتامین‌ها را در نظر بگیرید

برخی پزشکان رژیم غنی از ویتامین را به ویتامین‌های قرصی ترجیح می‌دهند. بااین‌حال، حتی سالم‌ترین غذای خوراکی ممکن است به دریافت مواد مغذی کافی کمک کند. اگر از ویتامین‌ها به‌عنوان مکمل رژیم غذایی استفاده می‌کنید، با پزشک خود مشورت کنید.
درباره گزینه‌های رژیم غذایی خود بیشتر بدانید.

زندگی با پسوریازیس

زندگی با پسوریازیس می‌تواند سخت باشد، اما با رویکرد صحیح می‌توانید سرعت آن را کاهش داده و زندگی سالم و پرتحرکی را پشت سر بگذارید. این سه حوزه به شما کمک می‌کند تا در کوتاه‌مدت و بلندمدت با این بیماری مقابله کنید:

رژیم غذایی

کاهش وزن و حفظ یک رژیم غذایی سالم می‌تواند در جهت سهولت و کاهش علائم پسوریازیس مسیری طولانی را طی کند. این شامل خوردن یک رژیم غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳، غلات کامل و گیاهان است. همچنین باید غذاهایی را که ممکن است التهاب پوست شمارا افزایش دهند محدود کنید. این مواد غذایی شامل قندهای تصفیه‌شده، لبنیات و غذاهای فراوری‌شده هستند.
شواهدی وجود دارد مبنی بر این‌که خوردن میوه‌ها و سبزی‌ها شبانه می‌تواند علائم پسوریازیس را تحریک کند. میوه‌ها و سبزی‌ها شبانه شامل گوجه‌فرنگی و همچنین سیب‌زمینی سفید، بادمجان و غذاهای حاوی فلفل مانند فلفل قرمز و فلفل کین (اما نه فلفل سیاه که از یک گیاه متفاوت است) است.

فشار

استرس محرک خوبی برای پسوریازیس است. یادگیری مدیریت و مقابله با استرس ممکن است در کاهش پیشرفت بیماری و کاهش علائم به شما کمک کند. موارد زیر را برای کاهش استرس خود امتحان کنید:

• مراقبه
• روزنامه‌نگاری
• نفس کشیدن
• یوگا

سلامت عاطفی

افراد مبتلابه پسوریازیس به‌احتمال‌زیاد دچار افسردگی و کاهش عزت‌نفس می‌شوند. ممکن است هنگام لکه‌های جدید احساس اعتمادبه‌نفس کمتری داشته باشید و صحبت با اعضای خانواده در مورد چگونگی تأثیر پسوریازیس بر شما ممکن است مشکل باشد. چرخه ثابت این وضعیت ممکن است برای شما ناامیدکننده باشد.
همه این مسائل عاطفی معتبر است. مهم است که منابعی برای کنترل آن‌ها پیدا کنید. این ممکن است شامل صحبت با یک متخصص بهداشت روان و یا پیوستن به گروهی برای مبتلایان به پسوریازیس باشد.

پسوریازیس و آرتروز

طبق دستورالعمل‌های بالینی اخیر از طرف AAD و NPF، بین ۳۰ تا ۳۳ درصد از مبتلایان به پسوریازیس تشخیص ورم مفاصل پسوریاتیک را دریافت می‌کنند.
این نوع آرتروز باعث تورم، درد و التهاب در مفاصل آسیب‌دیده می‌شود و معمولاً با آرتریت روماتوئید یا نقرس اشتباه گرفته می‌شود. وجود نواحی ملتهب و قرمز پوست با پلاک معمولاً این نوع آرتروز را از دیگران متمایز می‌کند.
آرتریت پسوریاتیک یک بیماری مزمن است؛ مانند پسوریازیس، علائم ورم مفاصل پسوریاتیک ممکن است افزایش یا کاهش پیدا کند. آرتریت پسوریاتیک نیز می‌تواند مداوم باشد و علائم و مشکلات مداوم داشته باشد.
این حالت به‌طورمعمول بر مفاصل انگشتان یا انگشتان پا تأثیر می‌گذارد. همچنین ممکن است روی کمر، مچ دست، زانو یا مچ پا شمارا تحت تأثیر قرار دهد.
بیشتر افرادی که به آرتریت پسوریاتیک مبتلا می‌شوند، پسوریازیس دارند. بااین‌وجود، بدون تشخیص پسوریازیس، می‌توان وضعیت مفصلی را ایجاد کند. بیشتر افرادی که تشخیص بیماری آرتریت را بدون داشتن پسوریازیس دریافت می‌کنند، یک عضو خانواده‌دارند که وضعیت پوستی مشابه دارند.
درمان آرتروز پسوریاتیک ممکن است که علائم بیماری را کاهش دهد، درد را تسکین داده و تحرک مفصل را بهبود بخشد؛ مانند پسوریازیس، کاهش وزن، حفظ رژیم غذایی سالم و پرهیز از محرک‌ها نیز ممکن است به کاهش آرتریت پسوریازیس کمک کند. برنامه اولیه تشخیص و درمان می‌تواند احتمال بروز عوارض شدید ازجمله آسیب مفاصل را کاهش دهد.

آمار این بیماری

حدود ۷٫۴ میلیون نفر در ایالات‌متحده مبتلابه پسوریازیس هستند. پسوریازیس ممکن است در هر سنی شروع شود، اما بیشتر تشخیص‌ها در بزرگ‌سالی رخ می‌دهد. سن متوسط شروع آن بین ۱۵ تا ۳۵ سال است. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO)، برخی مطالعات تخمین می‌زنند که حدود ۷۵ درصد موارد پسوریازیس قبل از ۴۶ سالگی تشخیص داده می‌شود. دوره اوج دوم تشخیص در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ می‌تواند رخ دهد.

بر اساس WHO، مردان و زنان به‌اندازه هم تحت تأثیر قرار می‌گیرند. افراد سفیدپوست به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند. افراد با پوست رنگی بخش کمی از تشخیص پسوریازیس را تشکیل می‌دهند.

داشتن یک عضو خانواده با این بیماری خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش می‌دهد. بااین‌حال، بسیاری از افراد مبتلابه این بیماری به‌هیچ‌وجه سابقه بیماری خانوادگی ندارند. برخی از افراد هم باوجود سابقه خانوادگی، دچار پسوریازیس نمی‌شوند.
در حدود یک‌سوم افراد مبتلابه پسوریازیس، آرتریت پسوریازیس تشخیص داده می‌شوند. علاوه بر این، افراد مبتلابه پسوریازیس به‌احتمال‌زیاد دچار شرایطی از قبیل بیماری‌های زیر هستند:

• دیابت نوع ۲
• بیماری کلیوی
• بیماری قلبی
• فشارخون بالا

مقالات مرتبط :

• چگونه در فصل سرما با پسوریازیس دست‌وپنجه نرم کنیم؟
• آیا میتوان با داشتن پسوریازیس خالکوبی انجام داد؟
• چه عاملی باعث ایجاد لکه‌های رنگی بر روی پوست می‌شود؟
• میکرونیدلینگ برای درمان زخم و آکنه و چین و چروک
• درمان آکنه در نوجوانان
• راههای طبیعی برای درمان خشکی پوست
• روش‌های داشتن پوست سالم و شاداب

در این مطلب از مجله پین‌ورک به موضوع بیماری پسوریازیس پرداختیم و با راه‌های درمان آن آشنا شدید. تحقیقات نشان می‌دهد که پسوریازیس شایع‌تر شده است. در صورت بروز علائم این بیماری به پزشک مراجعه کنید تا از پیشرفت هرگونه مشکل پوستی جلوگیری شود.